تحلیل تطبیقی فعالیتهای گردشگری مناطق 1 و20 شهر تهران

کلان شهر تهران در شمال کشور و جنوب دامنه رشته کوه البرز واقع شده است. ارتفاع این شهر در بلندترین نقاط شمال به 2000 متر و در جنوبی ترین نقاط به 1050 متر از سطح دریا می رسد. تهران از شمال به نواحی کوهستانی و از جنوب به نواحی کویری منتهی می شود و  با توجه به تنوع محیطی، یکی از کانونهای مهم گردشگری در سطح کشور به شمار می رود. بر اساس ویژگی های متفاوت مکانی، تاریخی، اجتماعی و اقتصادی گردشگری در تهران، در مناطق مختلف نیز تفاوتهایی وجود دارد. در این پژوهش سعی شده است ابتدا تصویری از تفاوتهای فضایی شهر معرفی گردد و سپس با شناسایی زیرساخت ها و توانهای محیطی مبتنی بر ویژگی ها و توانهای گردشگری شهر تهران، علل تفاوت ها مشخص شوند. بدین منظور عوامل تاثیرگذار بر گردشگری در دو منطقه مطالعاتی ( منطقه 1و20 ) با روش توصیفی ـ تحلیلی مورد بررسی قرار گرفت. باتوجه به رویکرد تحقیق مبنی بر توسعه پایدار شهری، از دو منطقه 1و 20 به ترتیب با کاربرد فرمول کوکران 130 نفر در منطقه 1 و 130 نفر در منطقه 20 به عنوان نمونه انتخاب شدند. نتایج حاصل از بررسی نمونه ها و تهیه جدول سوات ضمن مشخص ساختن نقاط قوت و ضعف و فرصتها و تهدیدات در دو منطقه، نشان داد که گردشگری در دو منطقه مطالعاتی دارای تفاوتهایی است. گردشگری در منطقه 1 شهر تهران عموما از نوع طبیعت ـ محور و در منطقه 20 شهر تهران به دلیل قدمت تاریخی و مذهبی، ازنوع گردشگری مذهبی ـ تاریخی به شمار می رود.